Een gemeubileerde kamer, begrensd door transparante muren voorzien van zo’n 700 keramische tegeltjes, vormt de fysieke ruimte van CHAMBER. Reflecterend op het essay A Room of One’s Own van Virginia Woolf, laat de performance de existentiële noodzaak van verbinding voelen.
Lage trilmotoren (voor autostoelen) doen de wanden trillen: de keramische tegels rinkelen, botsen, vallen en breken. CHAMBER gaat uit van de angst om als het ware opgegeten te worden door het isolement van de kamer, wanneer de muren die ons omringen, levendiger worden dan wijzelf. Audiofeedback, repetitieve ritmische patronen en de ademgeluiden van de Paetzold-blokfluiten en muren, benadrukken de bevreemdende dimensie van de leegte en griezeligheid van een slaapkamer.
Geluidsontwerp en scenario: Sarah Wéry – Scenografie, keramiek en licht: Milena Forest – Paetzold blokfluiten: Tomma Wessel, Ines Rasbach en Katelijne Lanneau (Trio Apsara) – Ondersteuning electronics: Patrick Delges (Centre Henri Pousseur)
